Ρουπακίωτης το 2006:»Δεν είναι νόμιμη η πολιτική επιστράτευση»

Olympia.gr

“… η επιβολή αναγκαστικής εργασίας απαγορευόταν με την 105/1950 Διεθνή Σύμβαση Εργασίας, η οποία είχε ενταχθεί στο εθνικό μας δίκαιο…” Ρουπακιώτης 2006 Αυγερινός Κ.Χατζηχρυσός* – κύριε Ρουπακιώτη, αυτό δεν είναι Τρικομματική Κυβέρνηση, είναι η Μεγάλη των Κυβισθήσεων Σχολή…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 19 επιπλέον λέξεις

Αλλαγές στην αγορά εργασίας σε Ελλάδα και Ισπανία θέλει η Γερμανία!

Olympia.gr

Μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας προκειμένου να «ξεπεραστεί η δυσκαμψία» ζητά από την Ελλάδα και την Ισπανία το Βερολίνο.

Σύμφωνα με κυβερνητικό έγγραφο το οποίο επικαλείται το περιοδικό «Der Spiegel», η Γερμανία απαιτεί περισσότερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις από τις κυβερνήσεις στην Ιταλία και την Γαλλία.

Δείτε την αρχική δημοσίευση 9 επιπλέον λέξεις

Μέργος: Κοίτα ποιος μιλάει για υψηλούς κατώτατους μισθούς….

Κοίτα ποιος μιλάει για υψηλούς κατώτατους μισθούς… ο άνθρωπος που παίρνει πάνω από 8 χιλιάδες ευρώ τον μήνα…

 

πηγή: http://www.ramnousia.com/

mpegleri

Ο Yuri Alexandrovich Bezmenov, γιός υψηλόβαθμου σοβιετικού αξιωματικού γεννήθηκε το 1939 στην Μόσχα. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην Novosti Press και ως πράκτορας στην KGB (Κα Γκε Μπε) αλλά και στο Κεντρικό Κομμουνιστικό Συμβούλιο τα χρόνια της Σοβιετικής Ενώσεως. Ειδικότητα του ήταν η προπαγάνδα. Λόγω διαφωνίας του με το σοβιετικό καθεστώς, τον Φεβρουάριο του 1970 διέφυγε στη Δύση και μάλιστα από την Αθήνα όπου είχε έρθει ως τουρίστας.

Μετά την παραχώρηση ασύλου από την πρεσβεία των ΗΠΑ, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη χώρα αυτή. Σε συνέντευξη που έδωσε το 1985 όπως θα δείτε στο βίντεο(στο τέλος της ανάρτησης), εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαφωτιστική ανάλυση των τεχνικών προπαγάνδας που εφάρμοζαν οι σοβιετικοί από την εποχή που υπηρετούσε…

Τεχνικές που μέσα από την συνέντευξη, προκύπτει ως οφθαλμοφανές ότι έχουν εφαρμοστεί κατά γράμμα και για την πολύχρονη προετοιμασία της δικής μας κρίσης. Σκοπός των σοβιετικών κατά τον πράκτορα, ήταν η οικονομική αποσταθεροποίηση της χώρας (ΗΠΑ) και…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 32 επιπλέον λέξεις

Κώστας Γαβράς: «Ζούμε σ’ έναν άγριο καπιταλισμό, γυρίσαμε στον 19ο αιώνα»

 

«Μαζεύουμε τα χρήματα από τους φτωχούς που είναι πολλοί για να τα δίνουμε στους πλούσιους που είναι λίγοι». Αυτή η φράση ενός στελέχους της Goldman Sacks στάθηκε αφορμή για το γύρισμα της ταινίας, η οποία πραγματεύεται τον κόσμο του χρηματιστηριακού κεφαλαίου μέσα από τις περιπέτειες ενός «κανονικού» ανθρώπου που εξελίσσεται σε έναν αδίστακτο τραπεζίτη.

Για την πολιτική και το πολιτικό σινεμά μίλησε χθες στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών ο Κώστας Γαβράς, ο οποίος βρίσκεται στην Αθήνα για την πρεμιέρα της καινούριας του ταινίας, «Το Κεφάλαιο», στις 14 Ιανουαρίου.

«Πίσω από την γοητεία ενός τραπεζίτη, τη μόρφωση και την καλλιέργειά του, κρύβεται μια σκοτεινή πλευρά, αυτή των επιχειρήσεων. Κι αυτό προσπάθησα να βρω και να διηγηθώ στην ταινία μου», ανέφερε ο Κ. Γαβράς κατά τη χθεσινή συζήτηση, προσθέτοντας ότι «ζούμε σ’ έναν άγριο καπιταλισμό, γυρίσαμε πίσω πολλά χρόνια, στον 19ο αιώνα».

«Οι έννοιες φυσικά έχουν αλλάξει και κυρίως έχει παραμεριστεί η ηθική. Στο βιβλίο «Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός», ο συγγραφέας του, τραπεζίτης Ζαν Πιερλεβάντ, περιγράφει τη δημοκρατία σαν placebo, (πλασματική). Ότι δηλαδή, οι μεγαλομέτοχοι των τραπεζών και των επιχειρήσεων διευθύνουν τον κόσμο. Νομίζω ότι του ξέφυγε σε μια στιγμή ειλικρίνειας», τόνισε μεταξύ άλλων.

Όπως είπε, στη Γαλλία οι ομαδικές απολύσεις γίνονται υπό τον τίτλο του «κοινωνικού προγραμματισμού» (plans sociaux). «Σαν να πρόκειται για δώρο στους ανθρώπους».

Ακόμα, σημείωσε πως «τη λύση στα τεράστια προβλήματα, δεν θα τη δώσει μια ταινία. Δεν είναι αυτός ο ρόλος ούτε του κινηματογράφου ούτε του σκηνοθέτη. Εμένα μ’ ενδιαφέρει η αντίσταση στην καταστροφή. […] Η λύση θα έρθει από τους ανθρώπους που ψηφίζουμε. Πρέπει να ξέρουμε ποιους διαλέγουμε και γιατί τους διαλέγουμε. Αυτό είναι το πρόβλημα. Και κυρίως είναι πρόβλημα ελληνικό, εδώ και πάρα πολλά χρόνια».

Τέλος, ανέφερε ότι «ο κινηματογράφος δεν είναι Πανεπιστήμιο, ούτε κάνει πολιτικό κήρυγμα. Δεν επιβάλει μια ιδεολογία. Είναι ένα θέαμα με το οποίο προσπαθούμε να δημιουργήσουμε συναισθήματα, να μιλήσουμε για τις ανθρώπινες σχέσεις και ίσως ο θεατής να προβληματιστεί, να σκεφτεί».

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Η κρίσις

Γράφτηκε εν έτη 1933 αλλά είναι πιο επίκαιρο από ποτέ

«Οι φόροι και τα κόματα φέραν αυτή την κρίση
που κάνανε τον άνθρωπο να μη μπορεί να ζήσει

Κι όλο τη φτώχια πολεμά για να την αδικήσει
να βγάλει το ψωμάκι του το σπίτι του να ζήσει

Αλλά κι αυτό αδύνατο για να το κονομήσει
και κάθε μέρα βλασθημά την έρημη την κρίση

Όλος ο κόσμος τα ‘χασε κι όλοι παραμιλούνε
και κάθε μέρα βλασθημούν την κρίση που περνούνε»

Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα COMMENTATORS WITHOUT FRONTIERS Comentadores SIN FRONTERAS

..

 

.. 

Το κορίτσι με τις πεταλούδες

Αυτές εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες. Εκείνη μία, αλλά ιδανική για να πλάσει το παραμύθι που θα μπορούσε να λέγεται «Το κορίτσι με τις πεταλούδες». Ενα ανοιξιάτικο απομεσήμερο, σε ένα ειδυλλιακό μέρος στις ΗΠΑ, ο Ουίλιαμ Κας άρπαξε τη φωτογραφική μηχανή του και «ζωγράφισε»: ένα όμορφο κορίτσι με λευκό φόρεμα κουβεντιάζει με ένα τσούρμο μπλε πεταλούδες ενώ οι ακτίνες του ήλιου τρυπώνουν μέσα από τα πυκνά φυλλώματα. Θα μπορούσε να είναι πίνακας ζωγραφικής. Είναι όμως φωτογραφία· μία από τις επικρατέστερες για τα Sony World Photography Awards 2013.

Δείτε την αρχική δημοσίευση 168 επιπλέον λέξεις

Κανάλι

Ο Κορνήλιος Καστοριάδης γεννήθηκε το 1922 στην Κωνσταντινούπολη και υπήρξε ένας φιλόσοφος που το έργο του μέσα από την διεπιστημονικότητα και την πολυεδρικότητα του κατάφερε να είναι οικουμενικό. Η συμμετοχή του σε ποικίλες πολιτικές και φιλοσοφικές συγκρούσεις αλλά και η σύζευξη γνωστικών πεδίων όπως της φιλοσοφίας, της πολιτικής, της ψυχανάλυσης, της οικονομίας, της βιολογίας τον καθιστούν έναν από τους σημαντικότερους φιλοσόφους του 20ου αιώνα. Έφυγε από τη ζωή, σαν σήμερα, 26 Δεκεμβρίου του 1997.

 

Κορνήλιος Καστοριάδης: Μια πνευµατική βιογραφία

Ο Κ. Καστοριάδης µιλά για την πολιτική του στράτευση, αναλύει τη σκέψη του, µιλά για την Ελλάδα, το ’68, το µαρξισµό. Επίσης µιλούν οι Ζακ Λακαριέρ και Ντανιέλ Κον Μπεντίτ. Το έργο του Κορνήλιου Καστοριάδη, η πνευµατική του διαδροµή είναι σε όλους λίγο-πολύ γνωστή. Από το µαρξισµό ως την άρνησή του, περνώντας µέσα από τη φιλοσοφία, την ψυχανάλυση, την οικονοµία, ακόµη και από µια ορισµένη πολιτική επιστήµη, για να µην…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 3.119 επιπλέον λέξεις

Κανάλι

 

Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής

 

 

Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.343 επιπλέον λέξεις

Τα νοικοκυριά στους υπονόμους τους Λας Βέγκας

Στα δαιδαλώδη  δίκτυα αποχέτευσης των όμβριων υδάτων, δηλαδή στους υπονόμους,  κάτω από τους δρόμους του Λας Βέγκας,  εκατοντάδες άστεγοι  έχουν “στήσει”  το νοικοκυριό τους, στο σκοτάδι, στα βρωμόνερα και με το φόβο επίθεσης από δηλητηριώδεις αράχνες. Σε φωτογραφίες έχει καταγραφεί η προσπάθεια  που φαίνεται ότι έχουν δείξει, προσπαθώντας να φτιάξουν κάτι που να θυμίζει αληθινό “σπιτικό”, μαζεύοντας  αντικείμενα που βρίσκουν πεταμένα στους δρόμους.

Ο Steven Dommermuth μετακόμισε στα τούνελ όταν έχασε τη δουλειά του ως ρεσεψιονίστ λόγω εθισμού στην ηρωίνη. «Χρησιμοποιούμε τη φαντασία μας και ο, τι βρούμε πεταμένο εδώ κι εκεί. Τα σκουπίδια του ενός είναι το χρυσάφι του άλλου.»

 Η Amy ζει στο τούνελ εδώ και δύο χρόνια μαζί με τον σύζυγό της. “Η ζέστη το καλοκαίρι είναι ανυπόφορη“, δηλώνει. «Από την άλλη εδώ έχουμε ησυχία, η αστυνομία δεν μας ενοχλεί, και ο ένας βοηθάει τον άλλον».

Παρότι υγροί, σκοτεινοί και δαιδαλώδεις, οι υπόνομοι καλύπτουν έκταση περίπου 300 χλμ. και μέσα τους κρύβουν μια αληθινή υπόγεια κοινότητα εκατοντάδων ανθρώπων. Οι «κατοικίες» που αυτοί οι άνθρωποι έχουν στήσει, μπορεί να αποτελούνται από μόλις μερικές κουβέρτες ως και από διπλά κρεβάτια και χώρους κουζίνας.

Όταν η καταιγίδα χτυπά την έρημο του Λας Βέγκας , τα τούνελ πλημμυρίζουν αμέσως και μετατρέπονται πολύ γρήγορα σε παγίδες θανάτου. Έτσι κι αλλιώς, βρωμόνερα λιμνάζουν κάθε μέρα εδώ κι εκεί και φτάνουν σε ύψος αρκετών πόντων

Οι περισσότεροι κάτοικοι των τούνελ ζουν ζητιανεύοντας ή ψαρεύοντας στα σκουπίδια. Πολλοί μπαίνουν στα καζίνο και ψάχνουν τους κουλοχέρηδες για κέρματα ή μάρκες που συχνά αφήνουν πίσω τους μεθυσμένοι τζογαδόροι.

Σε περίπτωση πλημμύρας, το νερό στους υπονόμους «τρέχει» με ταχύτητα έως και 50χλμ την ώρα και η στάθμη του ανεβαίνει 30 εκ. το λεπτό.

Ο Matthew O’ Brien είναι αυτός που έφερε στο φως τους άστεγους των υπονόμων του Λας Βέγκας. Επί πέντε χρόνια εξερευνούσε τα τούνελ για να γράψει το βιβλίο του με τίτλο « Κάτω από τα Νέον», που κυκλοφόρησε το 2007.

 Ο Matthew προσπάθησε πολύ για να δώσει στέγη σε πολλούς από αυτούς που συνάντησε στην έρευνά του, και για να καταφέρει να πείσει κοινωνικούς λειτουργούς να επισκέπτονται σε μόνιμη βάση τους υπονόμους και να παρέχουν βοήθεια και συμβουλές στους κατοίκους για την υγιεινή, την υγεία και τους εθισμούς από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ.

H Αστυνομία, αν και γνωρίζει, σπάνια επισκέπτεται τους υπονόμους. Ακόμα και όσοι κατοικούν εκεί, ποτέ δεν κυκλοφορούν χωρίς να έχουν πάνω τους κάποιο είδος «προστασίας».

Μόνη διακόσμηση της υπόγειας κοινότητας, κάτω από τη χλιδή και την λάμψη της πόλης από πάνω, είναι τα γκράφιτι. Οι απειλές για την ανθρώπινη ζωή από κάτω είναι διάφορες. Οι ιοί, τα βακτήρια και οι δηλητηριώδεις αράχνες είναι μόνο κάποιες από αυτές. Το χειμώνα, ο κίνδυνος να πλημμυρίσουν τα τούνελ μέσα σε λίγα λεπτά είναι πολύ πιθανός.

Ένα παχύ στρώμα τσιμέντου χωρίζει την πόλη σε δύο κόσμους – της σπατάλης και της ανέχειας.

Μυρωδιές, κατσαρίδες και κλειστοφοβία δεν αποτελούν εμπόδια για ανθρώπους που το μόνο που έχουν στη ζωή είναι τα ρούχα που φοράνε. Ίσα ίσα, για πολλούς, η ύπαρξη έξω από το τούνελ είναι πολύ πιο ανυπόφορη..

(Φωτογραφίες: Austin Hargrave)

πηγή: http://touaregtispolis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_27.html